Dostajemy wszystko

Asus w swoich materiałach promocyjnych chwali się, że jego płyty główne współpracują z kośćmi pamięci tymczasowej wyposażonymi w diody jak G.Skill Trident Z. I jest to prawda. Gwarantują, że na płytach znajdują się adresowalne diody i strefy świecenia. I jest to prawda. Pozwalają też na podłączenie zewnętrznych urządzeń wyposażonych w diody. To też jest prawda.

Problem leży po stronie oprogramowania. Jedyna aplikacja, która pozwala na zmianę koloru i efektów jest Aura Sync. Z jej poziomu mamy możliwość tworzenia efektów, konfiguracji ledów, a nawet włączenia wizualizacji dźwięku.

Software Development Kit

Mając takie zaplecze efektów, kupujący może spodziewać się, że będzie miał możliwość uruchomienia zewnętrznego oprogramowania, które np. będzie reagować światłem na zdarzenia w grze, czy po prostu doda więcej funkcji. Producent przewidział taką ewentualność i udostępniał oraz aktywnie aktualizował SDK (Software Development Kit) dla swoich urządzeń, dzięki któremu każdy programista mógł dowolnie dostosować efekty płyty głównej, klawiatury, myszki, karty graficznej czy pasków na obudowie w zależności od potrzeb aplikacji.

Mógł – to słowo klucz. Ostatnia aktualizacja Aura SDK miała miejsce pod koniec 2017 roku. Programiści Asus’a zdążyli dodać opis do tego jak używać metod niezbędnych do zmiany koloru pamięci RAM. Zapomnieli tylko dodać te metody do biblioteki. W ten sposób, od 2017 roku Asus ciągle rozwija swoje urządzenia, dodając do nich nowe urozmaicenia jak kompatybilność z adresowalnymi diodami, przy tym pozostawiając starą, napisaną dla Windowsa 7 w wersji 32bitowej bibliotekę C++, która pozwoli użytkownikowi jedynie na ułamek aktywności, które jest w stanie wykonać aplikacja Aura.

A co z innymi?

Okazałoby się sporym nietaktem zwracanie uwagi jednemu producentowi, podczas gdy inni robią podobnie. Problem w tym, że Razer, Logitech, Corsair, Clevo, Steelseries, Playstation, Alienware, Cooler Master, Kingstone, Drevo i trochę Gigabyte w miarę na bieżąco aktualizują swoje paczki dla deweloperów.

Podobne problemy, możemy mieć z MSI Mystic Light. Tam również nie znajdziemy takich funkcji jak modyfikacja koloru pamięci RAM.

Dla mnie, od strony programistycznej, jest to ogromna wada. Potencjał wykorzystania diod jest ogromny i pozwala nie tylko rozświetlić obudowę w ładne kolorki, ale również w zależności od potrzeb danego programu czy gry reagować na działania podjęte przez użytkownika. Adresowalne diody zajmują tutaj szczególną pozycję, ponieważ odpowiednio rozłożone mogą pozwalać na całą kaskadę efektów.

Co robić, jak żyć?

Jeśli jesteś fanką lub fanem oświetlenia jak i komputerów klasy PC to z pewnością płyty główne wsperające wyżej omawiane moduły wydawały się dla Ciebie ciekawe. Rozwiązaniem okazuje się, z resztą nie pierwszy raz, inżynieria wsteczna. Grupa ochotników z dozą umiejętności próbuje napisać własną bibliotekę do komunikacji z kontrolerami LED przy wykorzystaniu magistrali I2C.

Projekt OpenAuraSDK znajdziesz na GitLab

Ty też możesz wziąć w tym udział i spróbować udoskonalić lub po prostu dać odzew w sprawie pisanego rozwiązania.

Jeśli zaś chodzi o oficjalne metody, Asus udostępnia SDK na swojej stronie. Można je stamtąd pobrać i uruchomić chociażby z wykorzystaniem Visual Studio i C++ uruchomionego w wersji 32 bitowej. Dla .NET i C# powstało kilka rozwiązań, które po prostu importują bibliotekę C++ na potrzeby nowego języka autorstwa Microsoftu. Sam napisałem bardzo prostą DLL’kę do tego.

Ze strony Asusa brak odzewu od lat, jak będzie w przypadku MSI i Gigabyte? Też nie wiadomo. Pozostało nam wspierać takie projekty, jak ten zapoczątkowany przez Adama Honse’a (autora Open Aura SDK).

Wyłączna dystrybucja od Leszek Pomian dla 4GEEK.CO | Copyright © lepo.co 2019